2 ἀρκτικός, -ή, -όν
I
σύμφω]ναHeracl.Mil.Gramm.Pap.21.25,
σύνταξις τῶν ἄρθρωνA.D.Synt.137.1,
σύνθεσιςA.D.Synt.180.6,
τόνοςA.D.Synt.308.14,
ἀ. ... τεθεὶς ὁ σύνδεσμοςDemetr.Eloc.56, cf. Heph.1, EM 489.26G., lat. inchoatiuus Charis.252
•subst.
τὸ ἀρκτικὸν τῆς ... συλλαβῆςAristid.Quint.43.17.
2 que da origen a c. gen.
πυρετοῦGal.17(2).299.
II astrol. dominante
λέωνVett.Val.9.9.