2 ἀρκτικός, -ή, -όν


I 1inicial, colocado al principio σύμφω]να Heracl.Mil.Gramm.Pap.21.25, σύνταξις τῶν ἄρθρων A.D.Synt.137.1, σύνθεσις A.D.Synt.180.6, τόνος A.D.Synt.308.14, ἀ. ... τεθεὶς ὁ σύνδεσμος Demetr.Eloc.56, cf. Heph.1, EM 489.26G., lat. inchoatiuus Charis.252
subst. τὸ ἀρκτικὸν τῆς ... συλλαβῆς Aristid.Quint.43.17.

2 que da origen a c. gen. πυρετοῦ Gal.17(2).299.

II astrol. dominante λέων Vett.Val.9.9.